Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zakopanem

POSTANOWIENIE

Dnia 26 sierpnia 2022 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem I Wydział Cywilny

w następującym składzie:

Przewodniczący: sędzia Jerzy Wróbel

Protokolant:      

po rozpoznaniu w dniu 26 sierpnia 2022 r. w Zakopanem na rozprawie

sprawy z wniosku A. K., M. D.

przy udziale W. P.

upoważnienie do dokonania czynności zwykłego zarządu (art. 201 k.c.)

p o s t a n a w i a

I.  oddalić wniosek;

II.  zasądzić od A. K., M. D. na rzecz W. P. kwotę 497 zł (czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania;

III.  nakazuje pobrać A. K., M. D. na rzecz Skarbu Państwa Sądu Rejonowego w Zakopanem kwotę 3 084,23 zł (trzy tysiące osiemdziesiąt cztery złote i 23/100) tytułem wydatków poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa.

Sędzia Jerzy Wróbel

Sygn. akt I Ns 505/20

Uzasadnienie Wyroku Sądu Rejonowego w Zakopanem
z dnia 26 sierpnia 2022 r.

Wnioskodawczynie A. K. i M. D. wnioskiem z dnia 5 października 2020 r. domagały się udzielenia im upoważnienia do wykonania następujących robót budowlanych w budynku nr (...) przy ul. (...) w Z. na działce ewid. nr (...) demontażu pokrycia dachowego, rynien i rur spustowych; utylizacji zdemontowanego pokrycia dachowego, rynien i rur spustowych; demontażu deskowania dachu; utylizacji zdemontowanego deskowania dachu; impregnowania konstrukcji więźby dachowej; wykonania deskowania dachu z desek impregnowanych; montażu membrany paroprzepuszczalnej; montażu pokrycia dachowego z blachy aluminiowej płaskiej; wykonania obróbek blacharskich; montażu rynien i rur spustowych; montażu wyłazu dachowego termicznego; montażu śniegołazów; montażu drewnianej podsufitki pod okapami i montażu ław kominiarskich. Dodatkowo domagała się zasądzenia od uczestnika W. P. zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów uzyskania odpisów z ksiąg wieczystych w kwocie 80 złotych.

W uzasadnieniu podniosły, że zły stan połaci dachowej budynku doprowadza do degradacji budynku i zalewania wnioskodawczyń. Podkreśliły także, że wielokrotnie - bez skutku - zwracały się do uczestnika o zgodę na wykonanie wskazanych powyżej czynności.

Uczestnik W. P. w odpowiedzi na wniosek wniósł o jego oddalenie w całości, a nadto o zasądzenie od wnioskodawczyń zwrotu kosztów postępowania według norm prawem przepisanych.

W pierwszej kolejności zaznaczył, że podany we wniosku zakres prac przekracza zakres zwykłego zarządu nieruchomością wspólną. W dalszej części zaprzeczył, aby miał negować pomysł dotyczący wykonania remontu. Wskazał, że odmówił wnioskodawczyniom jedynie jeden raz, gdy według niego groziło to katastrofą budowlaną. Uczestnik jako najbardziej prawdopodobną przyczynę zacieków wskazywał na kondensację pary wodnej w wyniku tzw. „punktu rosy”, co związane jest z brakiem wentylacji na strychu M. D., a także na poddaszu nad klatką schodową. Uczestnik podkreślił, że na swojej części nie zaobserwował opisywanych przez wnioskodawczynię nieprawidłowości z tego względu, że strychy należące do niego są wentylowane (nawiew na krawędzi połaci nie został zatkany i zainstalowano wywietrzniki połaciowe). Uczestnik wskazał także, iż zasięgnął wiedzy od projektanta i kierownika robót w specjalności rozwiązań architektonicznych i konstrukcji budowlanych, że nie ma przeszkód, aby remont dachu wykonać dwuetapowo. Wnioskodawczynie mogą remont dachu nad swoimi strychami i nad klatką schodową wykonać jak najszybciej, a uczestnik wyraża wolę wykonania pozostałej części po zgromadzeniu na ten cel środków pieniężnych.

Wnioskodawczyni M. D. w piśmie przygotowawczym z dnia 15 kwietnia 2021 r. podała, że wniosek inicjujący postępowanie nie przewiduje zmiany konstrukcji, a nawet wymiany krokwi. Dlatego wniosek jest złożony prawidłowo. Zdaniem wnioskodawczyni zainstalowanie wentylacji nie przyniosłoby oczekiwanego efektu, ponieważ powierzchnia jest pozagradzana i zbyt mała, aby wymusić dostatecznie duży ruch powietrza, a nadto nie mam wymiany powietrza pomiędzy nasłonecznioną częścią, a zacienioną. Wnioskodawczyni zaprzeczyła twierdzeniom uczestnika, że remont może zostać wykonany dwuetapowo.

Na rozprawie głównej w dniu 26 sierpnia 2022 r. strony postępowania podtrzymały dotychczasowe stanowiska w sprawie.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Budynek położony w Z. przy ul. (...) podzielony jest na trzy lokale.

Właścicielką lokalu mieszkalnego (...) składającego się z 4 pokoi (oznaczone na planie nr (...)), 2 kuchni (nr (...)) i WC wraz z przynależnymi do niego pomieszczeniami strychowymi (nr(...)) oraz piwnicą nr (...) jest wnioskodawczyni M. D.. Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej w 1/6 części.

Lokal niemieszkalny (...) należący do wnioskodawczyni A. K. składa się z magazynu (oznaczonego na planie nr 2 i 3) i przynależnej do niego piwnicy nr 2. Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej w 2/6 części.

Z kolei uczestnik W. P. jest właścicielem lokalu(...). W jego skład wchodzą 4 pokoje (oznaczone na planie nr(...)), kuchnia, łazienka i przedpokój położone na pierwszym piętrze, piwnice (nr (...)), pomieszczenia strychowe (nr (...)) oraz lokal użytkowy położony na parterze obejmujący pomieszczenia oznaczone na planie nr (...). Z własnością lokalu związany jest udział w nieruchomości wspólnej w 3/6 części.

Zarząd nad częściami wspólnymi nieruchomości sprawowany jest przez uczestnika W. P..

Dowód: odpis zwykły KW nr (...) k. 7-8;

odpis zwykły KW nr (...) k. 9-10;

odpis zwykły KW nr (...) k. 11-14;

odpis zwykły KW nr (...) tut. Sądu k. 15-16;

rzut strychu k. 53.

Pomiędzy stronami postępowania zaistniał spór dotyczący przyczyn powstania zacieków w lokalu należącym do wnioskodawczyni M. D. oraz na klatce schodowej prowadzącej do pomieszczeń strychowych przynależnych do lokalu oraz części konstrukcji dachowej budynku.

Wnioskodawczynie stały na stanowisku, że przyczyną zaistniałego zjawiska są dziury w poszyciu dachu powodujące zalewanie drugiego piętra. Winą obarczono uczestnika, jako przeciwnika przeprowadzenia remontu dachu.

W wyniku zleconych przecz uczestnika prac wymieniono gwoździe na wkręty z uszczelkami gumowymi, a także część blachy i rynien. Naprawiono również wszystkie kominy i podsibitki. Następnie uczestnik po serii dużych opadów deszczu dokonał sprawdzenia ścian i sufitu klatki schodowej, dwóch strychów oraz ich przedsionka i nie stwierdził żadnych zacieków. Zalecił również wnioskodawczyniom sprawdzenie własnych strychów i ewentualnego wskazania nowych miejsc przecieków.

Niezależnie od powyższego uczestnik sam dokonał oględzin ściany przyległej do strychu i klatce schodowej i zaobserwował krople wody pojawiające się wtedy, kiedy nie padał deszcz. Uczestnik zasugerował wówczas wnioskodawczyniom, aby podobnie jak on zainstalowały 3 wywietrzniki połaciowe, a nadto wykonały otwory nawiewne przy dolnej krawędzi dachu.

Wnioskodawczynie nie podzieliły jednak twierdzeń uczestnika wskazując na konieczność wymiany całego dachu, co znalazło odzwierciedlenie w złożonym wniosku inicjującym niniejsze postępowanie.

Dowód: wydruki zdjęć k. 17-26, k. 34-36, k. 77-79;

protokół z przeprowadzonej kontroli z dnia 21 grudnia 2019 r. k. 86;

pisemna korespondencja k. 54-74 i k. 106-113.

Widoczne zmiany na krokwiach, deskach poszycia dachu oraz na ścianach i sufitach nie są skutkiem zalania wodą deszczową. Ślady te powstały w wyniku skraplania się pary wodnej. Pomieszczenia należące do wnioskodawczyń wymagają jak najszybciej wykonania skutecznej wentylacji. Konieczne są również montaż podestów w ciągu komunikacyjnym wyłaz - kominy, naprawa mocowania barier śniegowych i wymiana części desek podsibitki od strony podwórka. Nie jest natomiast wymagany remont z wymianą substancji.

Dowód: opinia biegłego sądowego z zakresu budownictwa ze specjalnością jakości blach dachowych oraz dekarstwa mgr inż. K. M. z dnia 26 października 2021 r. wraz z opinią uzupełniającą z dnia 2 czerwca 2022 r. k. 132, k. 168-171.

Powyższy stan faktyczny ustalono na podstawie wyżej wskazanych dokumentów rzeczowych, których autentyczność i zgodność z rzeczywistością nie budziła wątpliwości Sądu, jak również nie była kwestionowana przez strony w toku postępowania. Kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia przypisać należało opiniom biegłego sądowego mgr inż. K. M. - głównej i uzupełniającej, które jako należycie uzasadnione, spójne, oparte o analizę zarówno dokumentów dołączonych do akt sprawy, jak i wyniki oględzin nieruchomości przy ul. (...) w Z., a także zgodne z zasadami doświadczenia życiowego Sąd uznał za wiarygodne. Zważyć należało, że do opinii głównej zastrzeżenia wniosła jedynie wnioskodawczyni A. K., przy czym biegły odniósł się do nich wyczerpująco i logicznie w opinii uzupełniającej, wyjaśniając zgłoszone przez wnioskodawczynię wątpliwości.

Postanowieniem z dnia 26 sierpnia 2022 r. Sąd oddalił wniosek wnioskodawczyń o wyłączenie biegłego sądowego mgr inż. K. M.. Zgodnie bowiem z treścią art. 281 § 1 zd. 1 k.p.c. aż do ukończenia czynności biegłego strona może żądać jego wyłączenia z przyczyn, z jakich można żądać wyłączenia sędziego. Wnioskodawczynie natomiast wniosek o wyłączenie biegłego złożyły w dniu 17 listopada 2021 r. (data nadania w urzędzie pocztowym), a biegły opinię przedłożył do Sądu w dniu 2 listopada 2021 r. (prezentata Sądu). Wskazać także należy, że w ocenie Sądu wyjaśnienia biegłego są przekonujące. Ponadto gdyby zarzuty podnoszone przez wnioskodawczynie miały być prawdziwie to wątpliwości co do bezstronności biegłego ujawniłyby się podczas oględzin nieruchomości. Jak wynika z załączników do opinii protokół z oględzin podpisała wnioskodawczyni nie zgłaszając uwag do przeprowadzonej wizji. Natomiast pismo zawierające zarzuty w stosunku do pracy biegłego zostało nadane miesiąc po oględzinach. (...)

Na podstawie art. 235 ² § 1 pkt 5 k.p.c. pominięto wniosek dowodowy M. D. o sporządzenie uzupełniającej opinii biegłego, w której miałby sprawdzić połączenia blach. W ocenie Sądu sporządzona opinia w sprawi jest pełna, a wniosek dążył jedynie do przedłużenia postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Wniosek podlegał oddaleniu.

Wnioskodawczynie M. D. i A. K. określiły szczegółowo we wniosku zakres prac związanych z naprawą pokrycia dachowego w budynku przy ul. (...) w Z. klasyfikując je jako czynności zwykłego zarządu.

Zgodnie z art. 19 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali jeżeli liczba lokali wyodrębnionych i lokali niewyodrębnionych, należących nadal do dotychczasowego właściciela, nie jest większa niż trzy, do zarządu nieruchomością wspólną mają odpowiednie zastosowanie przepisy Kodeksu cywilnego i Kodeksu postępowania cywilnego o współwłasności.

Na mocy przepisu art. 201 k.c. do czynności zwykłego zarządu rzeczą wspólną potrzebna jest zgoda większości współwłaścicieli. W braku takiej zgody każdy ze współwłaścicieli może żądać upoważnienia sądowego do dokonania czynności.

W obecnym systemie prawnym brak jest definicji czynności zwykłego zarządu. Co do czynności przekraczających zwykły zarząd - przykładowy katalog znajdziemy w art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali. Jak jednak wskazał Naczelny Sad Administracyjny w Warszawie w wyroku z dnia 16 lipca 2010 r., sygn. akt II OSK 906/09 (LEX nr 706016), ustawodawca nie bez powodu pozostawił rozstrzygnięcie tej kwestii orzecznictwu sądów i doktrynie, gdyż zależy to każdorazowo od konkretnej sytuacji i stanu faktycznego sprawy. W przekonaniu Sądu planowane prace nie przewidują zmiany konstrukcji dachu, dlatego też należy uznać je za czynność zwykłego zarządu. Polegają one bowiem wyłącznie na utrzymaniu dachu w niepogorszonym stanie.

Zebrany jednak w sprawie materiał dowodowy, a w szczególności opinia mgr inż. K. M. nie pozwolił na przyjęcie, aby prace, o których możliwość wykonania wnioskują M. D. i A. K., uznać należało za zasadne.

Biegły dokonał obserwacji makro i mikroskopowej powierzchni blachy i nie stwierdził perforacji blachy po obu stronach. Badaniu podał także obróbki kominowe wszystkich z kominów i nie stwierdził żadnych nieprawidłowości, które byłby potencjalnymi miejscami do przeciekania. Biegły nie znalazł również żadnych zastrzeżeń co do stanu samych kominów. Część rynien posiada oznaki korozji, ale nie jest to korozja perforacyjna. Dokonując wnikliwej analizy stanu pomieszczeń na strychu należących do wnioskodawczyń, biegły zauważył, że krokwie i deski poszycia dachu posiadają ślady zamoczeń, plamy, zacieki i miejscowe ubytki substancji po korniku. Nie stwierdził jednak zmian, które byłyby podstawą do ich wymiany. Oględzinom poddano także komin, który licuje ze ścianą na klatce schodowej. Biegły również zauważył na nim ślady zacieków, plam i zamoczeń. Odpowiedzialność za opisane zmiany biegły przypisał zjawisku tzw. „punktu rosy”, który jest wartością temperatury, w której rozpoczyna się proces skraplania pary wodnej w powietrza. Przyczyną tego zjawiska może być: obniżona temperatura pomieszczenia lub fragmentu ściany; słaba izolacja termiczna pomieszczenia i zbyt duża wilgotność powietrza wewnątrz. Najczęściej te przypadki występują jednocześnie. Biegły w sposób jednoznaczny wskazał, że widoczne zmiany nie są skutkiem zalania wodą deszczową. Zgromadzona wilgoć w narożnikach klatki schodowej także jest efektem wspomnianego powyżej zjawiska. Nie jest ona bowiem ogrzewana i wentylowana. Biegły dokonał również oceny pomieszczeń na strychu należących do W. P.. Wskazał przy tym, że ze względu na wykonaną przez uczestnika wentylację pomieszczenia, jak i spodnia strona blachy są suche. Nadto drewno konstrukcji dachu w tych pomieszczeniach jest o wiele lepszym stanie niż w pomieszczeniu strychowym wnioskodawczyń.

Mając powyższe na uwadze, na podstawie przepisu art. 201 k.c. Sąd wniosek o wyrażenie zgody przez sąd na dokonanie czynności zwykłego zarządu oddalił, o czym orzekł jak w punkcie I sentencji postanowienia.

Na mocy przepisu art. 520 § 1 i 2 k.p.c. każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie. Jeżeli jednak uczestnicy są w różnym stopniu zainteresowani w wyniku postępowania lub interesy ich są sprzeczne, sąd może stosunkowo rozdzielić obowiązek zwrotu kosztów lub włożyć go na jednego z uczestników w całości. To samo dotyczy zwrotu kosztów postępowania wyłożonych przez uczestników.

Interesy stron postępowania były sprzeczne. Dlatego też na zasadzie art. 520 § 2 k.p.c. Sąd zasądził od wnioskodawczyń na rzecz uczestnika kwotę 497 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania, w tym: 480 złotych tytułem wynagrodzenia pełnomocnika (§ 5 pkt 7 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie) i 17 złotych tytułem opłaty skarbowej od pełnomocnictwa [punkt II sentencji postanowienia].

Sąd tymczasowo wyłożył wydatki na poniesienie kosztów związanych z wydaną opinię sądową w sprawie na kwotę 3084,23 złotych. Zgodnie z przepisem art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie sąd orzeka o poniesionych tymczasowo przez Skarb Państwa wydatkach, stosując odpowiednio przepisy art. 113. W myśl art. 113 ust. 1 u.k.s.c kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Ze względu na wynik postępowania kosztami tymi obciążono w całości wnioskodawczynię [punkt III sentencji postanowienia].