Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zakopanem

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy Wydział Karny w Z. w składzie :

Przewodniczący : SSR Janusz Kukla

Protokolant : asyst. sędz. K. S.

przy udziale Prokuratora Zbigniewa Lisa

po rozpoznaniu w dniu 9 czerwca 2016 r. sprawy

T. J.

s. E. i M. z domu F.

ur. (...) w T.

oskarżonego o to, że:

w dniu 18 stycznia 2016 roku w Z., rejonu (...), prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód marki V. (...) o nr rej. (...), przy stwierdzonym 0,39 mg/l 0,40 mg/l i 0,43 mg/l i 0,45 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, będąc uprzednio skazanym za przestępstwo określone w art. 178 a § 1 kk przez Sąd Rejonowy w M. wyrokiem z dnia 06 maja 2008 roku sygn. akt V K 54/08

to jest o przestępstwo z art. 178 a § 1 i 4 kk

I.  uznaje oskarżonego T. J. za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu opisanego wyżej, stanowiącego przestępstwo z art. 178 a § 1 i 4 kk i za to na podstawie art. 178 a § 4 kk wymierza mu karę 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego T. J. środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym;

III.  na podstawie art. 43a § 2 kk orzeka wobec oskarżonego T. J. na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 (dziesięciu tysięcy) złotych;

IV.  na podstawie art. 43b kk orzeka wobec oskarżonego T. J. środek karny, podanie wyroku do publicznej wiadomości, poprzez wywieszenie jego sentencji na tablicy ogłoszeń Urzędu Miasta w T., przez okres 1 (jednego) miesiąca;

V.  na podstawie art. 627 kpk zasądza od oskarżonego T. J. na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 210 (dwieście dziesięć) złotych, w tym 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II K 163/16

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 9 czerwca 2016 r.

W oparciu o zgromadzony w sprawie materiał dowodowy Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Oskarżony T. J. w nocy z 17 na 18 stycznia 2016 r. w Z., spożywał alkohol w postaci piwa. Następnie oskarżony ok. godz. 00:30 wsiadł do samochodu marki V. (...) o nr rej. (...) i pojazdem tym kierował.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. J. k. 16 zbiór A;

W dniu 18 stycznia 2016 r. w miejscowości Z. funkcjonariusze policji M. S. i J. B. dokonywali wyrywkowych kontroli trzeźwości kierujących. Około godz. 00:30 zatrzymali oni do kontroli samochód osobowy marki V. (...) o nr rej. (...), którym kierował oskarżony T. J.. Kierującego poddano badaniom na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. J. k. 16 zbiór A, protokół z badania stanu trzeźwości oskarżonego urządzeniem elektronicznym typu D. A.oraz (...) k. 2 i 3 zbiór A oraz notatka urzędowa k. 1 zbiór A

Pierwsze badanie przeprowadzone o godzinie 00:34 wykazało u oskarżonego obecność alkoholu o stężeniu 0,39 mg/l w wydychanym powietrzu. Oskarżony został poddany kolejnym badaniom, które wykazały u oskarżonego o godz. 00:52 stężenie w wysokości 0,40 mg/l, o godz. 01:05 – 0,43 mg/l, a o godz. 01:06 – 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. J. k. 16 zbiór A, protokół z badania stanu trzeźwości oskarżonego urządzeniem elektronicznym typu D. A. oraz (...) k. 2 i 3 zbiór A oraz notatka urzędowa k. 1 zbiór A,

Oskarżony T. J. wcześniej był prawomocnie skazany za czyn z art. 178 a § 1 kk. Wyrokiem Sądu Rejonowego w M. z dnia 6 maja 2008 r. sygn.. V K 54/08 wymierzono mu karę 1 roku pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 3 lat próby oraz orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych wszelkiego rodzaju na okres 3 lat.

Dowód: odpis wyroku Sądu Rejonowego w M. k. 18 zbiór A, karta karna k. 11-12 zbiór A,

Oskarżony T. J. był uprzednio kilkakrotnie karany, w tym m.in. za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk. Jest on żonaty, posiada na utrzymaniu czwórkę małoletnich dzieci, utrzymuje się z prowadzonej działalności gospodarczej Firmy Budowlanej (...), osiągając dochód w wysokości około 4.000 zł miesięcznie.

Dowód: karta karna k. 11-12 zbiór A, dane osobowe k. 15 zbiór A,

W toku postępowania oskarżony T. J. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu oraz złożył wyjaśnienia. Wyjaśnił, iż w dniu zdarzenia został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji gdy kierował samochodem. Wskazał, iż pojechał po ropę do ogrzewania bowiem pracował tej nocy przy pracach wykończeniowych w jednym z pensjonatów. Przyznał, iż wcześniej spożywał alkohol w postaci piwa. Oskarżony wyraził żal i skruchę za swoje postępowania.

Dowód: wyjaśnienia oskarżonego T. J. k. 15-16 zbiór A

Oskarżony nie stawił się na wyznaczony przez Sąd termin rozprawy głównej, bez dostatecznego usprawiedliwienia swojej nieobecności.

Dowód: protokół rozprawy k. 16

Sąd zważył co następuje.

Ustalając przedstawiony wyżej stan faktyczny sąd oparł się na wyjaśnieniach złożonych przez oskarżonego, a nadto miał na uwadze dowody w postaci dokumentów, a to: protokołu użycia urządzenia kontrolno-pomiarowego do ilościowego oznaczania zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu, odpisu wyroku Sądu Rejonowego w M. oraz informację o jego karalności i dane osobo-poznawcze.

Oskarżony przyznał, że kierując samochodem znajdował się w stanie nietrzeźwym, podał, że wcześniej spożywał alkohol w postaci piwa. Stwierdzenie to w powiązaniu z wynikami przeprowadzonych badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, pozwala na jednoznaczne przyjęcie, że w chwili zaistniałego zdarzenia T. J. był w stanie nietrzeźwym. Wyniki przeprowadzonych badań pozwoliły na ustalenie stanu nietrzeźwości oskarżonego - w chwili zdarzenia zawartość alkoholu w wydychanym przez niego powietrzu wynosiła o godzinie 00:34 - 0,39 mg/l, o godz. 00:52 - 0,40 mg/l, o godz. 01:05 – 0,43 mg/l, a o godz. 01:06 – 0,45 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Ponadto oskarżony miał świadomość faktu jego uprzedniej karalności m.in. za przestępstwo z art. 178a§1 kk.. Świadom tych wszystkich ograniczeń zdecydował się jednak na kierowanie samochodem. Powyższe znajduje potwierdzenie w dowodach z dokumentów w postaci odpisu wyroku Sądu Rejonowego w M. z dnia 6 maja 2008 r. sygn.. V K 54/08 oraz danych o karalności oskarżonego. Sąd zatem w powyższym zakresie dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, który przyznał się do popełnienia zarzucanego mu występku. Jego relacje w tej części w pełni korespondują z pozostałym materiałem dowodowym, na którym Sąd oparł swoje ustalenia. W ocenie sądu okoliczności którymi miał kierować się oskarżony nie mają znaczenia dla rozstrzygnięcia. Dokonując oceny wyjaśnień oskarżonego zgodnie z zasadami logiki i doświadczenia życiowego przyjąć należy, że przyznał on wszystkie najistotniejsze okoliczności czynu, którego popełnienia się dopuścił.

Ustalając stan faktyczny w odniesieniu do stanu nietrzeźwości oskarżonego Sąd wykorzystał dane zawarte w protokołach użycia urządzeń kontrolno - pomiarowych, które są w pełni wiarygodne, a żadna ze stron nie kwestionowała rzetelności tych protokołów.

Sąd przeprowadził również dowód z odpisu wyroku Sądu Rejonowego w M. na okoliczność, iż T. J. został uprzednio prawomocnie skazany za przestępstwo prowadzenia pojazdu w stanie nietrzeźwości oraz orzeczonego wobec niego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym.

Sąd przeprowadził też dowód z karty karnej na okoliczność uprzedniej wielokrotnej karalności oskarżonego T. J..

Poza powyższym, stwierdzić należy, że wszystkie zgromadzone w sprawie dowody z dokumentów są wiarygodne i nie były kwestionowane przez żadną ze stron. Nadto zostały one sporządzone przez uprawnione do tego osoby i nie budzą wątpliwości co do swojej autentyczności, co nadaje im walor wiarygodności.

Zdaniem sądu biorąc pod uwagę przedstawione wyżej okoliczności przyjąć należy, że oskarżony T. J. w dniu 18 stycznia 2016 roku w Z., prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny - samochód marki V. (...) o nr rej. (...), przy stwierdzonym 0,39 mg/l 0,40 mg/l i 0,43 mg/l i 0,45 mg/l zawartości alkoholu w wydychanym powietrzu. Nie ulega wątpliwości, iż w czasie popełnienia tego czynu oskarżony był uprzednio skazanym za przestępstwo określone w art. 178 a § 1 kk przez Sąd Rejonowy w M.wyrokiem z dnia 06 maja 2008 roku sygn. akt V K 54/08, o którym to fakcie posiadał świadomość.

Zgodnie z przepisem art. 178 a § 1 kk odpowiedzialności karnej podlega ten, kto znajdując się m.in. w stanie nietrzeźwości prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym. W § 4 tegoż przepisu zaostrzono odpowiedzialność wobec sprawcy czynu określonego w § 1, jeżeli był on wcześniej prawomocnie skazany m.in. za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości.

W rozpatrywanej sprawie niewątpliwe T. J. będąc w stanie nietrzeźwości kierował pojazdem mechanicznym, samochodem marki V. (...) o nr rej. (...), uczestnicząc tym samym w ruchu drogowym. Wątpliwości nie może budzić fakt, wynika to wprost z powołanego wyżej wyroku, że był on już uprzednio karany za czyn z art. 178 a § 1 kk i wymierzono mu karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, a nadto orzeczono środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 3 lat.

Mając na uwadze całokształt materiału dowodowego, Sąd uznał, że oskarżony T. J. swoim zachowaniem w pełni wyczerpał znamiona przestępstwa stypizowanego w art. 178 a § 1 i 4 kk, a jego wina nie budzi wątpliwości.

Oceniając stopień winy oskarżonego należy zauważyć, że jest on osobą dorosłą, od której można oczekiwać odpowiedniego poziomu rozwoju intelektualnego i która winna zdawać sobie sprawę z tego, że kierowanie pojazdami w stanie nietrzeźwości, stanowi przestępstwo i nie może zasługiwać na pobłażliwość, zwłaszcza ze strony Sądu, tym bardziej, iż wcześniej był już skazany za podobne przestępstwo. Nie można nie zauważyć, że oskarżony dobrowolnie wsiadł do samochodu, wiedząc, że znajduje się w stanie nietrzeźwości i tym samochodem kierował. Znamienne jest też to, że oskarżony, w żaden sposób nie był zmuszony do kierowania samochodem w chwili zdarzenia. Niewątpliwie okoliczności te świadczą o tym, iż oskarżony ma relatywnie negatywny stosunek do obowiązujących norm prawnych w tym zakresie.

Oceniając stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego trzeba podnieść, że tego typu przestępstwa mają nagminny charakter, nietrzeźwi kierowcy stanowią znaczne zagrożenie bezpieczeństwa przede wszystkim dla innych uczestników ruchu drogowego i są przyczyną szeregu wypadków drogowych, a te prowadzić mogą do tragicznych skutków, które po wielokroć w rzeczywistości występują.

Co do wymiaru kary:

Uznając oskarżonego T. J. za winnego popełnienia przypisanego mu czynu sąd na podstawie art. 178 a § 4 k wymierzył mu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Za okoliczności obciążające sąd wziął pod uwagę uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego.

Za okoliczność łagodzącą sąd uznał przyznanie się oskarżonego w postępowaniu przygotowawczym do popełnienia zarzucanego mu czynu, aczkolwiek okoliczność ta nie może mieć dużego znaczenia i nie może być przeceniana. Oskarżony zatrzymany został bowiem do kontroli drogowej w sytuacji gdy znajdował się w stanie nietrzeźwości i fakt popełnienia przez niego tegoż czynu był dość oczywisty.

W ocenie sądu wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności adekwatna jest do stopnia społecznej szkodliwości przypisanego mu czynu zaś jej dolegliwość nie przekracza stopnia winy. Zdaniem sądu kara ta winna zrealizować cele zarówno zapobiegawcze jak i wychowawcze, a także zaspokoić potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa.

Należy zauważyć, że stężenie alkoholu w organizmie oskarżonego od chwili zatrzymania go, stopniowo wzrastało, co świadczy, iż spożywał on alkohol w krótkim czasie przed tym, jak wsiadł do samochodu i nim kierował. W takim stanie oskarżony miał ograniczoną możliwość podejmowania racjonalnych decyzji, nie był też w stanie w sposób prawidłowy i zgodny z zasadami bezpieczeństwa w ruchu drogowym, kierować pojazdem mechanicznym. Decydując się na prowadzenie samochodu stanowił on realne i bezpośrednie zagrożenie dla siebie oraz innych uczestników ruchu drogowego, zwłaszcza że był kierującym pojazdem o dużych gabarytach. Na marginesie zauważyć należy, że oskarżony spożywał alkohol wykonując swoja pracę, co jest istotne, bo ma przecież na utrzymaniu czworo małoletnich dzieci, co ma dodatkowo związek z brakiem odpowiedzialności oskarżonego.

W ocenie sądu okoliczności te w powiązaniu z uprzednią wielokrotną karalnością oskarżonego, w tym również za przestępstwo z art. 178 a § 1 kk, pozwalają na jednoznaczne przyjęcie, iż T. J. jest osobą zdemoralizowaną, nie wykazującą należytego respektu zarówno dla porządku prawnego jak i dotyczących go orzeczeń sądowych.

Biorąc pod uwagę okoliczności rozpatrywanej sprawy należy uznać, że wymierzone oskarżonemu wcześniej m.in. za czyn z art. 178 a § 1 kk kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem wykonania na okres próby nie zrealizowały swojego podstawowego celu, tj. nie wdrożyły oskarżonego do przestrzegania porządku prawnego, w tym zwłaszcza w zakresie dotyczącym bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Oskarżony po raz kolejny znajdując się w stanie nietrzeźwości zdecydował się na kierowanie samochodem, wykazując rażące lekceważenie obowiązujących w ruchu drogowym zasad i narażając innych uczestników ruchu na realne niebezpieczeństwo. W ocenie sądu oskarżony jest osobą niepoprawną i społecznie pożądane cele kary mogą zostać wobec niego zrealizowane jedynie przez wymierzenie mu bezwzględnej kary pozbawienia wolności. Ponadto zważyć należy, iż treść art. 69§1 kk, nie dopuszcza w sytuacji oskarżonego T. J. możliwości skorzystania z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania orzeczonej kary pozbawienia wolności, z uwagi na karalność oskarżonego w czasie popełnienia czynu będącego przedmiotem niniejszego postępowania.

Zdaniem sądu wymierzona oskarżonemu kara 6 miesięcy pozbawienia wolności jest karą sprawiedliwą i odpowiadającą dyrektywom jej wymiaru opisanym w przepisie art. 53 kk.

Ponadto w oparciu o przepis art. 42 § 3 kk sąd orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci dożywotniego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym. Orzekając oskarżonemu środek karny w najwyższym wymiarze zgodnie z treścią art. 56 kk, Sąd uwzględnił omówione powyżej okoliczności dotyczące stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu. Oskarżony po raz kolejny zachował się w sposób nieodpowiedzialny i dopuścił się naruszenia podstawowych zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Niewątpliwie za powyższym rozstrzygnięciem przemawia wzgląd na bezpieczeństwo innych uczestników ruchu, a oskarżony z uwagi na swoje zachowanie winien zostać czasowo wykluczony z tego grona. Jak już wspomniano T. J. jest osobą zdemoralizowaną, nie wykazującą należytego respektu zarówno dla porządku prawnego jak i dotyczących go orzeczeń sądowych. Należy podkreślić, że oskarżony już po raz kolejny, naruszył swoim zachowaniem reguły użytkowania dróg publicznych, a tym samym naraził innych użytkowników tych dróg i samego siebie, na znaczne niebezpieczeństwo. Wcześniej bowiem orzeczono wobec niego środek karny w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych za przestępstwo z art. 178a§1 kk. Z tego powodu stopień naruszenia przez oskarżonego reguł ostrożności w ruchu drogowym jest wysoki. W tym wypadku, mając na względzie postawę oskarżonego po dopuszczeniu się zarzuconego mu czynu, który nie respektuje orzeczonych wobec niego środków karnych i dalej z premedytacją narusza reguły użytkowania dróg publicznych oraz obowiązujące przepisy prawa, zdaniem Sądu, dożywotnie wykluczenie oskarżonego z grona kierowców jest zasadnym z uwagi głównie na dobro i bezpieczeństwo innych użytkowników dróg publicznych, których swoim zachowanie oskarżony naraża na niebezpieczeństwo. Ponadto należy wziąć pod uwagę fakt, że orzeczony środek karny stanowi konsekwencję negatywnego zachowania oskarżonego, którego to zachowania oskarżony dopuścił się w sposób świadomy i dobrowolny, a przy tym jest obligatoryjny. Popełniając umyślnie czyn zabroniony oskarżony powinien liczyć się z koniecznością poniesienia konsekwencji swojego zachowania. Zachowując się w ten sposób postąpił w sposób nieodpowiedzialny, równocześnie wykazując lekceważący stosunek do obowiązujących norm prawnych. Sąd uznał, iż w realiach niniejszej sprawy nie zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami, który mógłby skutkować orzeczeniem wobec oskarżonego, krótszego okresu zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych. Przepis się temu zresztą sprzeciwia.

Ponadto na podstawie art. 43a § 2 kk Sąd orzekł wobec oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej świadczenie pieniężne w kwocie 10.000 złotych. W aktualnym stanie prawnym postąpienie w postaci orzeczenia świadczenia pieniężnego na wskazany cel społeczny było obligatoryjne. Wskazać należy, że orzeczono od oskarżonego świadczenie w najniższej wymaganej przepisami prawa kwocie bo w wysokości 10.000 złotych.

Ponadto w celu kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa, Sąd na podstawie art. 43b kk orzekł wobec oskarżonego T. J. środek karny w postaci podania wyroku do publicznej wiadomości, poprzez wywieszenie jego sentencji na tablicy ogłoszeń Urzędu Miasta w T., przez okres 1 miesiąca.

Ponadto w oparciu o przepis art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego a na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w kwocie 210 złotych, w tym kwotę 120 złotych opłaty sądowej, uznano bowiem, iż przesłanki o jakich stanowi art. 624§1 kpk mogące skutkować zwolnienie oskarżonego od ich ponoszenia, w niniejszej sprawie nie zachodzą.