Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Zakopanem

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 16 sierpnia 2017 r.

Sąd Rejonowy w Zakopanem II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Leszek Łowczowski

Protokolant: st. sekr. sąd. Monika Tokarska-Pasternak

przy udziale oskarżyciela publicznego H. Z.

po rozpoznaniu w dniu 16 sierpnia 2017 r.

sprawy przeciwko

T. H. (1)

s. W. i A.

ur. (...) w N.

obwinionego o to, że:

dnia 4 grudnia 2016 roku o godzinie 16:00, przy ul. (...) w Z., kierując pojazdem marki M. o numerach rejestracyjnych (...), nie zastosował się do znaku drogowego B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" oraz do znaku drogowego D-18a "parking- miejsce zastrzeżone" z tabliczką T-29 "miejsce dla osoby niepełnosprawnej"

to jest o wykroczenie z art. 92 § 1 kw

I. uznaje obwinionego T. H. (1) za winnego popełnienia zarzucanych mu czynów, stanowiących wykroczenia z art. 92 § 1 kw i za to na mocy powołanego przepisu przy zastosowaniu art. 9 § 2 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 800 (ośmiuset) złotych,

II. na zasadzie art. 118 § 1 kpw i art. 627 kpk w zw. z art. 119 kpw zasądza od obwinionego T. H. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 (stu) złotych tytułem wydatków oraz kwotę 80 (osiemdziesięciu) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt II W 1559/16

UZASADNIENIE

wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Zakopanem

z dnia 16 sierpnia 2017 r.

W dniu 4 grudnia 2016 r. obwiniony T. H. (1) kierując swoim samochodem osobowym marki M. o nr rej. (...), wjechał na ulicę (...) w Z..

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego T. H. (1) k. 4-5, zeznania świadków: T. P. k. 7-8, 31-32, J. S. k. 9-10, 32,

Na ulicy tej obowiązuje zakaz ruchu w obu kierunkach, o czym informuje umieszczony tam znak B-1. Zgodnie z informacją widniejącą na tablicy umieszczonej pod znakiem B-1, zakaz ruchu w obu kierunkach przedmiotową drogą, nie dotyczy pojazdów służb miejskich i taxi, zaopatrzenia, pracowników ochrony dla podjęcia interwencji z prawem postoju do 15 minut, pracowników dojeżdżających do pracy bez prawa parkowania i postoju, mieszkańców posiadających zameldowanie na pobyt stały lub czasowy, pojazdów będących w dyspozycji Zarządcy drogi, serwisu urządzeń technicznych z prawem postoju do 20 min., dojazdu do banku (...) pieniędzy, cateringu całodobowo.

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego T. H. (1) k. 4-5, zeznania świadków: T. P. k. 7-8, 31-32, J. S. k. 9-10, 32, fotografia k. 12,

Obwiniony nie był wyłączony spod istniejącego zakazu ruchu w obu kierunkach ulicą (...) w Z.. Kierując pojazdem, poruszając się w/w drogą obwiniony nie zastosował się do znaku drogowego B-1.

Dowód: zeznania świadków: T. P. k. 7-8, 31-32, J. S. k. 9-10, 32,

Ponadto obwiniony na ulicy (...) w Z., zaparkował samochód na miejscu dla osoby niepełnosprawnej, o czym informował umieszczony tam znak drogowy D-18a „parking – miejsce zastrzeżone” z tabliczką T-29 „miejsce dla osoby niepełnosprawnej”.

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego T. H. (1) k. 4-5, zeznania świadków: T. P. k. 7-8, 31-32, J. S. k. 9-10, 32, fotografia k. 11, 21-22,

Funkcjonariusze Straży Miejskiej w Z. T. P. i J. S. około godz. 16.00 ujawnili popełnienie wykroczenia przez kierującego samochodem osobowym marki M. o nr rej. (...) i w związku z powyższym na koło samochodu założyli blokadę, gdyż w/w kierowcy nie było w pobliżu pojazdu.

Dowód: zeznania świadków: T. P. k. 7-8, 31-32, J. S. k. 9-10, 32,

Około godz. 16.40 obwiniony telefonicznie poinformował Straż Miejską w Z., iż znajduje się przy swoim samochodzie. Przybyłym na miejsce funkcjonariuszom, obwiniony T. H. (2) przyznał, iż to on zaparkował pojazd w niedozwolonym miejscu. Obwiniony kwestionował prawidłowość ustawienia znaków drogowych. Za popełnienie powyższych wykroczeń na obwinionego nałożono mandaty w kwotach 500 zł i 800 zł. Obwiniony odmówił ich przyjęcia.

Dowód: częściowo wyjaśnienia obwinionego T. H. (1) k. 4-5, zeznania świadków: T. P. k. 7-8, 31-32, J. S. k. 9-10, 32,

Obwiniony prowadzi własną działalność gospodarczą, jest żonaty na utrzymaniu posiada troje dzieci, przy tym jest zdrowy fizycznie i psychicznie – dane osobo-poznawcze k. 4-5.

W toku postepowania wyjaśniającego obwiniony nie przyznał się do winy oraz złożył wyjaśnienia, w których utrzymywał, że samochód jego własności marki M. o nr rej. (...) w dniu 4 grudnia 2016 r. został zaparkowany na ul. (...) w Z. przez jego stałego klienta, obywatela Serbii, zamieszkałego na Ukrainie – A. M., który w dniu 12 grudnia 2016 r. wyjechał za granicę, ponieważ skończyła mu się ważność wizy. Ponadto wyjaśnił, że w dniu zdarzenia funkcjonariusz nie zapytał go kto parkował pojazd, lecz od razu zaproponował mandat, którego przyjęcia odmówił. Obwiniony podniósł, iż jadąc ul. (...) od Alei 3go M. wszystkie znaki zwrócone są w kierunku ul. (...) tj. w przeciwnym do kierunku jazdy. Ponadto wyjaśnił, że miejsce postojowe dla osoby niepełnosprawnej było zaśnieżone, stąd też kierowca jego samochodu nie widział koperty. Co więcej zdaniem obwinionego tablica umieszczona pod znakiem B-1 informuje, że znak ten nie dotyczy pracowników, a on pracuje na tej ulicy, gdyż ma firmę sprzątającą oraz dorożkarstwo. (k. 4-5)

Obwiniony T. H. (1), nie stawił się na wyznaczony termin rozprawy głównej, będąc prawidłowo wezwanym (k. 31)

Ustalając stan faktyczny sprawy sąd oparł się częściowo o wyjaśnienia obwinionego T. H. (1), o zeznania świadków J. S. i T. P., a także w oparciu o dowody z dokumentów.

Sąd dał wiarę obwinionemu co do faktu, iż samochód osobowy marki M. o nr rej. (...), którego kierowca dopuścił się wykroczeń w dniu zdarzenia, stanowi jego własność. Okoliczność ta nie była kwestionowana w toku postepowania.

Sąd nie dał natomiast wiary obwinionemu, gdy podnosił, iż jako osoba mająca firmę sprzątającą oraz dorożkarstwo, był wyłączony spod istniejącego zakazu ruchu w obu kierunkach. Obwiniony nie przedłożył żadnych dokumentów świadczących o tym, że ma prawo wjechać samochodem na ul. (...) w Z.. Jak wynika z fotografii załączonej do akt sprawy, na drodze, którą poruszał się obwiniony obowiązuje zakaz ruchu w obu kierunkach, o czym informuje znak B-1. Zgodnie z informacją widniejącą na tablicy umieszczonej pod znakiem B-1, zakaz ruchu w obu kierunkach niniejszą drogą, nie dotyczy pojazdów służb miejskich i taxi, zaopatrzenia, pracowników ochrony dla podjęcia interwencji z prawem postoju do 15 minut, pracowników dojeżdżających do pracy bez prawa parkowania i postoju, mieszkańców posiadających zameldowanie na pobyt stały lub czasowy, pojazdów będących w dyspozycji Zarządcy drogi, serwisu urządzeń technicznych z prawem postoju do 20 min., dojazdu do banku (...) pieniędzy, cateringu całodobowo. Wobec powyższego obwiniony nie miał prawa wjechać na ul. (...) w Z. i zaparkować tam pojazd, tym bardziej na miejscu oznaczonym znakiem drogowym D-18a „parking – miejsce zastrzeżone” z tabliczką T-29 „miejsce dla osoby niepełnosprawnej”. Natomiast wskazane w wyjaśnieniach obwinionego interpretacje informacji zawartych na tablicy znajdującej się pod znakiem zakazu ruchu w obu kierunkach, uznać należy za absurdalne i pozbawione logiki w całości.

Ponadto Sąd za niewiarygodne uznał wyjaśnienia obwinionego, który wskazywał, iż samochód jego własności marki M. o nr rej. (...) w dniu 4 grudnia 2016 r. został zaparkowany na ul. (...) w Z. przez jego stałego klienta, obywatela Serbii, zamieszkałego na Ukrainie – A. M., który w dniu 12 grudnia 2016 r. wyjechał za granicę bowiem skończyła mu się ważność wizy. Jak wynika z zeznań obiektywnych świadków – funkcjonariuszy Straży Miejskiej w Z. J. S. i T. P. około godz. 16.40 obwiniony telefonicznie poinformował Straż Miejską w Z., iż znajduje się przy swoim samochodzie, a przybyłym na miejsce funkcjonariuszom, T. H. (2) przyznał, iż to on zaparkował pojazd w niedozwolonym miejscu. Ponadto kwestionowanie przez obwinionego prawidłowości ustawienia znaków drogowych, stanowi zdaniem sądu polemikę z poczynionymi ustaleniami oraz nieudolną próbę uniknięcia odpowiedzialności za zarzucone wykroczenia. Również okoliczność, jaką podnosił obwiniony dotycząca zaśnieżania koperty na miejscu dla inwalidów, nie ma żadnego znaczenia wobec istniejącego w tym miejscu pionowego znaku drogowego D-18a „parking – miejsce zastrzeżone” z tabliczką T-29 „miejsce dla osoby niepełnosprawnej”, widocznego na dokumentacji fotograficznej załączonej do akt sprawy.

Sąd w całości dał wiarę zeznaniom świadków J. S. i T. P. – funkcjonariuszom Straży Miejskiej w Z., którzy z osobą obwinionego zetknęli się w czasie wykonywania czynności związanych z popełnionymi wykroczeniami. Świadkowie są osobami obcymi dla T. H. (1), z którym zetknęli się jedynie w związku wykonywaniem obowiązków służbowych. Świadkowie zeznawali w sposób logiczny i spójny, co do okoliczności, o których wiedzę posiadali. Wersje przedstawione przez świadków wzajemnie że sobą korelowały, a także odpowiadały treści dokumentacji zgromadzonej w niniejszej sprawie. Świadkowie jednoznacznie wskazali, iż w dniu 4 grudnia 2016 r. około godz. 16.00 ujawnili popełnienie wykroczenia przez kierującego samochodem osobowym marki M. o nr rej. (...) i w związku z powyższym na koło samochodu założyli blokadę, gdyż w/w kierowcy nie było w pobliżu pojazdu. Ponadto świadkowie zeznali, iż około godz. 16.40 obwiniony T. H. (1) telefonicznie poinformował Straż Miejską w Z., iż jest właścicielem w/w pojazdu i znajduje się przy nim. Przybyłym na miejsce funkcjonariuszom – jak zgodnie zeznali, obwiniony T. H. (2) przyznał, iż to on zaparkował pojazd w niedozwolonym miejscu. Świadkowie wskazali, że obwiniony kwestionował prawidłowość ustawienia znaków drogowych na ul. (...) w Z.. Jak zeznali, za popełnienie powyższych wykroczeń na obwinionego nałożono mandaty w kwotach 500 zł i 800 zł, których przyjęcia odmówił. Sąd nie dopatrzył się przyczyn, dla których miałby im wiary odmówić.

Odnośnie dokumentów w postaci fotografii zgromadzonych w aktach sprawy należy ocenić je jako miarodajne i zasługujące na uwzględnienie. Obrazują one okoliczności w nich przedstawione. Żadna ze stron nie kwestionowała ich rzetelności. Zawierają one określony walor dowodowy.

Sąd zważył co następuje:

T. H. (1) dnia 4 grudnia 2016 roku o godzinie 16:00, przy ul. (...) w Z., działając zamiarem bezpośrednim, kierując pojazdem marki M. o numerach rejestracyjnych (...), nie zastosował się do znaku drogowego B-1 "zakaz ruchu w obu kierunkach" oraz do znaku drogowego D-18a "parking- miejsce zastrzeżone" z tabliczką T-29 "miejsce dla osoby niepełnosprawnej".

Dla przypisania obwinionemu winy za dopuszczenie się wykroczenia z art. 92§1 kw polegającego na nie stosowaniu się do znaku drogowego niezbędnym jest wykazanie, iż obwiniony zachowując ostrożność wymaganą w danych okolicznościach miał możliwość zauważenia, iż na drodze którą się poruszał, obowiązuje znak B-1 oznaczający „zakaz ruchu w obu kierunkach”, a w miejscu w którym zaparkował pojazd istnieje znak drogowy D-18a „parking – miejsce zastrzeżone” z tabliczką T-29 „miejsce dla osoby niepełnosprawnej”. Wykroczenie z art. 92 § 1 k.w. może być bowiem popełnione umyślnie lub nieumyślnie. W tym ostatnim wypadku dochodzi do jego popełnienia przede wszystkim w wyniku niezauważenia znaku lub sygnału, mimo że był dobrze widoczny.

W niniejszej sprawie bezspornym jest, iż na drodze, na której doszło do popełnienia wykroczenia obowiązuje zakaz ruchu w obu kierunkach, o czym informuje prawidłowo usadowiony znak B-1. W dniu zdarzenia znaki drogowe na ul. (...) w Z. były dobrze widoczne o czym świadczą sporządzone fotografie załączone do akt sprawy. Wobec powyższego obwiniony kierując pojazdem miał możliwość ich zauważenia, a w konsekwencji zastosowania się do nich.

Mając na uwadze powyższe nie ulega wątpliwości, iż obwiniony, kierując swoim samochodem poruszał się po drodze, na której obowiązuje zakaz ruchu w obu kierunkach. Następnie o czym świadczą nie tylko zeznania świadków, ale także fotografia z k. 11 akt, obwiniony zaparkował swój samochód na miejscu gdzie jest to zakazane. Miejsce to oznaczone jest znakiem drogowym D-18a „parking – miejsce zastrzeżone” z tabliczką T-29 „miejsce dla osoby niepełnosprawnej”.

Zdaniem Sądu zachowanie obwinionego było umyślne, bowiem doskonale zdawał sobie sprawę z istniejącego na przedmiotowym odcinku drogi znaku B-1 oznaczającego zakaz ruchu w obu kierunkach, a pomimo tego zdecydował się na prowadzenie swojego pojazdu wbrew przedmiotowemu zakazowi. Co więcej obwiniony pomimo istniejącego dobrze widocznego znaku pionowego informującego o miejscu dla osób niepełnosprawnych, zaparkował swój pojazd pomimo, że nie miał do tego uprawnień, wykazując wyjątkowo lekceważący stosunek do przepisów ruchu drogowego.

Mając na uwadze powyższe, zdaniem sądu, swoim zachowaniem obwiniony wypełnił znamiona wykroczenia z art. 92 § 1 kw.

Zachowanie obwinionego było zawinione, bowiem w trakcie jazdy miał obowiązek przestrzegać zasad ruchu drogowego w tym w szczególności stosować się do znajdujących się znaków drogowych oraz zakazów z nich wynikających. Obwiniony miał świadomość, iż porusza się drogą, na której obowiązuje zakaz ruchu w obu kierunkach, oraz że parkuje pojazd w miejscu przeznaczonym dla osób niepełnosprawnych, a pomimo tego nie uszanował panujących na przedmiotowym odcinku zasad ruchu drogowego.

Sąd za przypisane wykroczenia wymierzył obwinionemu T. H. (1) na podstawie art. 92§1 kw przy zastosowaniu art. 9§2 kw, karę 800 złotych grzywny. Wymierzając karę sąd miał na uwadze, że obwiniony swoim zachowaniem naruszył podstawowe zasady ruchu drogowego. Zdaniem sądu, wymierzona kara grzywny w pełni odpowiada stopniowi winy i społecznej szkodliwości jego czynu. Spełni ona cel wychowawczy, uświadomi obwinionemu naganność jego zachowania i spowoduje, że w trakcie jazdy będzie przestrzegał znaków drogowych i wynikających z nich zakazów i nakazów określonego zachowania.

Sąd zasądził na podstawie art. 118§1 kpw i art. 627 kpk w zw. z art. 119 kpw od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 złotych tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania oraz kwotę 80 tytułem opłaty. Obwiniony prowadzi własną działalność gospodarczą, przy tym jest zdrowy fizycznie i psychicznie. Zdaniem sądu nie zachodzą podstawy do zwolnienia obwinionego od obowiązku zapłaty kosztów postepowania w jego własnej sprawie.